Δύσκολη ήταν η χθεσινή ημέρα στον δήμο της Ρόδου και δη για τον καθ’ ύλην αρμόδιο αντιδήμαρχο και αναπληρωτή δημάρχου κ. Κώστα Χαλκιά, ο οποίος, απόντος του δημάρχου Αλέξανδρου Κολιάδη, δέχθηκε στο γραφείο του τελευταίου τον εκπρόσωπο της επιχείρησης και των εργαζομένων του beach bar, το οποίο σφράγισε ο δήμος τις προηγούμενες ημέρες, κατ’ εφαρμογή του σχετικού νόμου αλλά δημιουργήθηκε και ένα μείζον κοινωνικό θέμα, αφού περί τους ογδόντα εργαζόμενους έμειναν χωρίς δουλειά!
Χθες το πρωί, λοιπόν, οι εργαζόμενοι του beach bar μετέβησαν στο Δημαρχείο, πραγματοποιώντας παράσταση διαμαρτυρίας και ζητώντας να μάθουν τι θα γίνει, αφού έμειναν χωρίς δουλειά και μάλιστα εν μέσω σεζόν.
Στο γραφείο του δημάρχου, τους δέχθηκε ο κ. Χαλκιάς, μαζί με τον εκπρόσωπο της επιχείρησης ενώ κάποια στιγμή στη συνάντηση μετείχαν και ο αστυνομικός διευθυντής της Α’ Διεύθυνσης Αστυνομίας Δωδεκανήσου κ. Τάσος Ζήφος και ο αναπληρωτής διευθυντής κ. Γιώργος Στέργου.
Για περίπου δύο ώρες που διήρκεσε η συνάντηση, οι εργαζόμενοι έμεναν απ’ έξω και περίμεναν τους εκπροσώπους τους για να δουν εάν υπάρξει κάποια εξέλιξη.
Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε, μετά το πέρας της συνάντησης, ο κ. Χαλκιάς, τους κατέστησε σαφές ότι ο δήμος δεν νομοθετεί και υποχρεούται να εφαρμόσει τον νόμο, δίχως αυτό να σημαίνει ότι παραγνωρίζει το κοινωνικό πρόβλημα που δημιουργείται.
Στις δηλώσεις του, αμέσως μετά το πέρας της συνάντησης, ο κ. Χαλκιάς, αρχικά, αναφέρθηκε στο ιστορικό, λέγοντας ότι το θέμα ήρθε στη Δημοτική Επιτροπή, η οποία εξέτασε τον φάκελο και έπρεπε να πάρει μία απόφαση για διακοπή της λειτουργίας του καταστήματος, αυτή ελήφθη και πλέον απέμεινε η εκτέλεσή της, με τη σφράγιση του καταστήματος.
Και είπε, στη συνέχεια:
«Η απόφαση αυτή δεν είναι καθόλου εύκολη απόφαση. Γνωρίζαμε όταν την παίρναμε, ότι μέσω αυτής της απόφασης θα διακοπεί η λειτουργία μιας επιχείρησης, η οποία συμπαρασύρει στην ανεργία και μία πολύ μεγάλη μερίδα, έναν μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Είναι ό,τι χειρότερο για μία επιχείρηση να κλείνει, ανεξαρτήτως των λόγων και ό,τι χειρότερο να μένουν στον δρόμο άνθρωποι οι οποίοι πλέον χάνουν την εργασία τους και μάλιστα σε μία περίοδο που περίμεναν να δουλέψουν».
»Αισθανόμαστε πάρα πάρα πολύ άσχημα που πήραμε αυτή την απόφαση και μπήκαμε στη διαδικασία να την εκτελέσουμε. Το κάναμε γιατί αυτή την υποχρέωση είχαμε νομικά αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κοινωνικά ασπαζόμαστε την εξέλιξη αυτή-καθόλου δεν την ασπαζόμαστε.
Θα θέλαμε να υπήρχε το πλαίσιο εκείνο το οποίο να επιτρέπει τη νόμιμη λειτουργία τέτοιοι είδους επιχειρήσεων. Θα θέλαμε να υπήρχε το πλαίσιο εκείνο, το οποίο θα έθετε προδιαγραφές, ώστε επιχειρήσεις αυτού του είδους να μπορούν να λειτουργούν νόμιμα.
Αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη που υπάρχει στο τουριστικό προϊόν της Ρόδου να υπάρχουν και τέτοιου είδους καταστήματα. Δεν είμαστε της άποψης εμείς ότι πρέπει να απαγορευτεί πλήρως η λειτουργία τέτοιου είδους καταστημάτων-το αντίθετο: ισορροπία θέλουμε.
Θα θέλαμε να υπήρχαν ζώνες στις οποίες επιτρέπεται η λειτουργία τέτοιων επιχειρήσεων, θα θέλαμε να μπορούν να αδειοδοτούνται και να λειτουργούν νόμιμα χωρίς εμείς να μπαίνουμε στη δύσκολη θέση να πηγαίνουμε να εφαρμόζουμε ένα πάρα πολύ αυστηρό πλαίσιο, όπως υπάρχει σήμερα, το οποίο επιβάλλει να κλείσουν τέτοιου είδους επιχειρήσεις.
Δυστυχώς, δεν νομοθετούμε. Και αυτό το οποίο είχαμε πει και προεκλογικά αλλά και μετεκλογικά, είμαστε υποχρεωμένοι, ως μία Αρχή, η οποία εφαρμόζει τους ισχύοντες νόμους, να μην κρυβόμαστε και να μπαίνουμε στη διαδικασία αυτούς τους νόμους πράγματι να τους εφαρμόζουμε….».
«…Δεν παύουμε, όμως, να βλέπουμε και το κοινωνικό πρόβλημα που δημιουργείται από την εκτέλεση των νόμων αυτών. Αν αυτοί που νομοθετούν βρίσκονται εκτός της Ρόδου και γι’ αυτούς ενδεχομένως κάποιες αποφάσεις είναι λίγο πιο εύκολες λόγω της απόστασης, για εμάς όταν καλούμαστε να εφαρμόζουμε αυτή τη νομοθεσία, οι αποφάσεις δεν είναι καθόλου εύκολες.